Onverwachte opname

Afgelopen dinsdag zijn Timo en ik samen naar het WKZ (Pauw) geweest voor de toediening van de ARA-C. Dat ging hartstikke goed en het was ook nog eens heel gezellig. We waren zo snel klaar, dat hij bijna de patat zou mislopen (dinsdag patatdag), dus die heb ik wel even voor hem geregeld.

's Middags hebben we samen op de bank tv gekeken en op de Wii gespeeld. Rond 16.00 uur voelde ik dat hij een heel warm bolletje had, hij had 38,0°C. Ik heb hem toen paracetamol gegeven. Jeroen kwam rond 16.30 uur thuis en die wilde toch even met het WKZ bellen. Armanda heeft overlegd met Martine en ze wilden ons toch graag zien en dat het verstandig was om een slaaptas in te pakken. Toen we het aan Timo vertelden, zei hij: "maar ik heb geen kots (koorts), ik voel al wat kouder!"
We moesten ons melden bij de spoedeisende hulp in het AZU. Daar werd bloed uit z’n PAC afgenomen. Er moest ook bloed uit een bloedvat worden afgenomen, want stel dat de infectie in z’n PAC zit, dan wisten ze dat, doordat er uit twee plekken bloed werd afgenomen. Dit bloed werd op een kweek gezet (3 dagen) en we werden opgenomen op Giraf. Aan de ene kant balen, aan de andere kant fijn, dat we nu op vrij relaxte wijze dit stappenplan hebben kunnen doorlopen. Timo wilde de prik trouwens absoluut niet hebben en werd boos op papa, waarop papa zei, dat hij er niks aan kon doen en als hij er iets aan kon doen, dat die dat gedaan zou hebben. Timo had hier wel een oplossing voor: "jij moet ze slaan, de dokters!"

De arts vertelde ons, dat hij eerst wilde zien of de koorts zou zakken, zo ja, dan konden we de volgende dag weer naar huis. Als de koorts aan zou houden, zou er gestart worden met een antibioticakuur van drie dagen, die op Giraf gegeven zou worden. Oftewel, drie dagen opname.
Op naar Giraf dus. We kwamen iets na zevenen op de afdeling, dus het restaurant was al gesloten. Van de verpleegster kregen we daarom een grote stapel boterhammen, konden we toch even wat eten. We kregen ook de sleutel van de ouderkamer. Deze kamer doet ons denken aan een gemiddelde slaapkamer in een willekeurig Oostblokland. In die hele grote saaie kamer, staat een heel smal eenpersoonsbed (volgens Jeroen 'het Oostblokbed'). Toen ik er die avond in ging slapen, was ik wel angstig voor enge mannen. Bij elk geluid zat ik rechtop in m’n bed. Tot ik mezelf tot de orde riep, dat het onzin was. Hihihi!

's Nachts om 5.00 uur werd Timo getempt, hij had 39,4°C en dus werd de antibioticakuur gestart. Omdat ze niet precies wisten om welke bacterie het ging, hebben ze voor een breed scala aan bacteriën antibiotica gegeven. Balen, want nu moeten we dus zeker tot zaterdagochtend blijven.

Met Timo ging het eigenlijk steeds erg goed. Praatjes overdag, best gezellig spelen. Woensdag kwam er ook nog een goochelaar op z'n kamer. Dat vond Timo zo ontzettend leuk.

Z’n eetlust is wel al afgenomen, maar dat is niet erg, want die was groooot. Elke keer kreeg hij wel tegen de avond koorts, zo ook nu (39,4°C). Hij wil dan al vroeg slapen. Nu slaapt hij ook al sinds 17.30 uur, en dan ligt hij te zweten als een otter, het gutst z’n koppie uit. Zo zielig. Gelukkig doet de paracetamol z’n werk, dus de koorts zakt ook vrij snel.
Aan het einde van de dag kwam een arts de uitslag brengen. Er is inderdaad wel een bacterie in z’n PAC gevonden. Gevolg; wisseling van antibiotica. Hij krijgt nu een antibiotica, die specifiek die bacterie aanvalt. Helaas is dit een kuur van zeven dagen. We gaan dus wel naar huis op vrijdag, alleen dan een weekje later. Balen! Balen! Balen! BALEN! BALEN! BALEN! Natuurlijk, het is echt fijn om te weten wat er nu precies aan de hand is, maar hoe moet dit nu met de andere kids? En Jeroen zal toch echt aan de bak moeten.
Wel goed nieuws is, dat we zaterdag ‘met verlof’ mogen. Na de antibioticatoediening ’s ochtends, kunnen we richting Apeldoorn. Daar mogen we het verjaarsfeestje van Daphne vieren en dan moet Timo weer terug. Ikzelf blijf die nacht waarschijnlijk in Apeldoorn slapen, want zondag heb ik ook nog een activiteitje gepland staan, waar ik gewoon graag heen wil. Daarnaast kan ik me dan ook weer even opladen voor de week die komen gaat.
In principe blijven ze de chemo gewoon volgens schema toedienen en de lumbaalpunctie, die voor maandag gepland staat, gaat ook gewoon door.