Weer die sonde

Vanmorgen was Timo al om 5.00 uur (!!) wakker (gaap). Ik vind persoonlijk 5.00 uur 'midden in de nacht', dus ik vroeg hem wat hij dan toch beneden wilde gaan doen: "ik wil eten!" "Nou, weet je, dan haal ik wel wat boterhammen voor je op." Dus broodjes gesmeerd, beker melk erbij, en ik ben mijn bed weer ingerold.
Ik denk dat Timo toen dacht: 'hoe krijg ik papa en mama nou hun bed uit?! Ach ik weet het, ik trek mijn sonde er gewoon uit, ben dat rotding toch meer dan zat ...' Kortom, om 8.30 uur zaten we weer fijn met Timo in het Gelre.

Het duurde niet lang voordat iemand van het lab kwam om hem een vingerprikje te geven. Wij, net als altijd, terug tellen van 10 naar 0. Prikt dat mokkel gewoon al op 4. Weg vertrouwen. Maar goed, hij schrok er wel van, maar gaf geen kik. Go Timo! Na een half uurtje wachten, kwam de uitslag al; zijn bloedplaatjes zaten rond de 350 (weet de exacte hoeveelheid niet), maar volgens mij is dit goed nieuws. Standaard zit de waarde tussen de 150 en 350, ons mannetje maakt dus zelf plaatjes aan. Morgen worden, in het WKZ, weer de waardes bepaald, ben benieuwd of ze dan nog zo hoog zijn en wat dit dan betekent. Hier kom ik op terug.

Het opnieuw inbrengen van de sonde was wel weer hysterie ten top, maar het moest gebeuren. We hadden gisteren al geprobeerd om hem een klein prednison-tabletje door te laten slikken, helaas zonder succes. We hadden vanmorgen geprobeerd om hem een Prednison-drankje te laten drinken, ook zonder succes. Tja, dan houdt het gewoon op en moet de sonde er weer in. Gelukkig, het was gelukt, maar het was niet leuk. Hij is zo verschrikkelijk sterk, dat zelfs Jeroen hem met moeite in bedwang kon houden. Wij zijn er ook echt van overtuigd dat zijn (fysieke) kracht hem uiteindelijk gaat redden.

Naderhand gingen we, omdat hij het zo goed had gedaan én omdat hij het in z'n systeem had, in het restaurantje van het Gelre soep eten. En wat een feest; ze hadden tomatensoep mét ballen. Heb uiteraard om extra veel ballen gevraagd. 

's Middags ben ik met Timo naar de Julianatoren geweest. Hij vond het heel erg spannend, omdat de kinderen van BSO Kids-Base er ook waren. "Mama, ik vind het wel heel spannend, want ik heb de kinderen al zo lang niet gezien". Hij liep als een mak schaapje aan mijn hand het park over en zijn handje werd steeds kleffer. Uiteindelijk hadden we de kids gevonden. Ze hadden zich net allemaal, voor een ijsje, verzameld in het picknickbos. Ik ben het niet gewend; hij kroop zowat in me. Je snapt vast wel, dat ik met volle teugen van het moment heb genoten.

Voor de kids was het tijd om te gaan, maar Thijs en Kim bleven bij ons. We hebben een voorstelling van Clown Julius bijgewoond en zijn toen naar het begin van het park gegaan, want Jeroen kwam ook nog even. Ze hebben nog een dino-ritje gemaakt, zijn in de botsautootjes geweest en toen was het alweer tijd om te gaan. Kim en Thijs mochten bij ons blijven eten. De boys reden samen en Kim en ik gingen Daphne ophalen van de opvang. We hebben heerlijk met z'n allen buiten gegeten en daarna zijn de meisjes samen in bad gegaan. Het was uiteindelijk wel een latertje, maar het was een genot om Timo te zien genieten. Hij vindt het zo fijn met z'n neef. Vooral het samen racen op de Wii.