Vanmorgen heeft Timo wel tot 6.30 uur geslapen, ik dus ook. Timo wilde dat papa mee naar beneden ging, hij bleek nog steeds boos op mij te zijn. Ik heb beneden een gesprekje met hem gehad en geprobeerd het uit leggen, waarom ik z'n bolletje kaal heb geschoren. Gelukkig zijn we er samen uit gekomen.
Vanmorgen was een leuke, maar ook spannende ochtend; Josephine kwam spelen. Timo en Josephine zijn al van baby af aan een setje. Jarenlang gingen ze allebei 4 dagen in de week naar dezelfde groep bij Ukkie. Er was een echte klik en die is er dus nog steeds. Timo vond het superspannend; "denk je dat Josephine mijn haar mooi vindt?" "Anders doe je een petje op." "Nee, ik wil dat Josephine mijn nieuwe haar ziet." Dappere man! Toen ze er eenmaal was, moest ze het wel even bekijken allemaal, maar al snel was het als vanouds. Ze hebben heerlijk gespeeld samen en daarna gezellig samen op de Wii. Timo vond het schitterend; zijn favoriete bezigheid met zijn meisje aan z'n zijde.
Toen Timo en Josephine elkaar kusten bij het afscheid, moest mama wel weer een traantje wegpinken; labiele kip die ik ben.
Rond 13.30 uur heb ik een telefonisch gesprek gehad met de anesthesist. Dinsdag gaat Timo namelijk weer onder narcose (voor lumbaal- en beenmergpunctie) en we willen dat het deze keer nog weer beter gaat dan de afgelopen keer. Als het goed is, wordt hij als eerste op de OK-lijst gezet (i.v.m. zijn enorme honger) en zal hij een half uurtje voor de operatie een kalmeringsmiddeltje krijgen. Ook hebben we gevraagd of hij die ochtend op Pauw alleen, of maximaal met z'n tweeën, op de kamer kan. Dit in verband met de eventuele hysterie. Het was in ieder geval fijn om even gehoord te worden en om te merken dat Timo, met z'n gebruiksaanwijzing, gezien wordt en dat ze er alles aan doen om het voor hem zo comfortabel mogelijk te maken.
Rond 15.00 uur kwamen Raquel en Hester. Dat was echt heel erg gezellig en fijn. Daphne dartelde er vrolijk tussendoor en de boys zaten lekker te racen. Rond een uurtje of vijf gingen ze weer. Toen ze weg waren, bleek de koek ineens helemaal op. Wel weer wat geleerd; twee afspraken op één dag is (voorlopig) niet handig.
"dit zou een kind niet mogen meemaken, dit zou een moeder niet mogen meemaken", woorden van mijn eigen stoere knapen.
BeantwoordenVerwijderenEn zo zou het moeten zijn maar het is niet zo en jullie moeten verder, met veel tranen om en met elkaar maar gelukkig met nog veel meer liefde met en voor elkaar.
Veel sterkte bij de zware dagen en koester vooral de fijne momenten!
Lieve groet Astrid
Net je laatste paar blogs gelezen en heb tranen in mn ogen. Labiele kip..hihi....herken het zoooo goed, bij alle (in mijn ogen normale momenten, Sinterklaas, verjaardag, zwemdiploma) loopt dit kippie ook te huilen hoor. Ook met rare ideeen in mn hoofd erbij...als ...wat als...
BeantwoordenVerwijderenMaar jouw Timo is zo'n enorme vechter...dat komt gewoon goed, laat hem zn eigen wil en kracht maar lekker uiten!
Dikke kus en knuf voor jouw,
super mams! X
Vanes