Vanmorgen had Timo voor het ontbijt een broodje met pindakaas en een glas melk. Hij was gewoon vrolijk, maar opeens stond hij te spugen. Het was vreemd, maar het leek of er stukken kwark uitkwamen. Geen idee wat er voor reactie in z'n buikje heeft plaats gevonden.
Daarna douchen en aankleden en op weg naar het WKZ. Timo zat op de achterbank een spelletje te spelen op Jeroen z'n iPhone en moest ineens weer heel erg spugen. Ik moest gewoon duiken om het niet in m'n nek te krijgen. Het was wel sneu om te zien; zo'n wit snoetje, twee traantjes achter z'n brilletje, kleren onder de kots alsmede de iPhone. Gelukkig waren we vlak bij het WKZ. Terwijl Jeroen Timo een beetje ging schoonmaken, ben ik naar binnen gerend om wat kleding op te halen. Maar wat denk je, nergens reservekleding te krijgen. Toen ben ik naar de moeder van Caner gegaan ('Tjaner', Turks jongetje die een weekje eerder dan Timo met Leukemie binnen is gekomen) en heb haar gevraagd of ik wat kon lenen. Gelukkig had ze wat liggen voor Timo.
Daarna douchen en aankleden en op weg naar het WKZ. Timo zat op de achterbank een spelletje te spelen op Jeroen z'n iPhone en moest ineens weer heel erg spugen. Ik moest gewoon duiken om het niet in m'n nek te krijgen. Het was wel sneu om te zien; zo'n wit snoetje, twee traantjes achter z'n brilletje, kleren onder de kots alsmede de iPhone. Gelukkig waren we vlak bij het WKZ. Terwijl Jeroen Timo een beetje ging schoonmaken, ben ik naar binnen gerend om wat kleding op te halen. Maar wat denk je, nergens reservekleding te krijgen. Toen ben ik naar de moeder van Caner gegaan ('Tjaner', Turks jongetje die een weekje eerder dan Timo met Leukemie binnen is gekomen) en heb haar gevraagd of ik wat kon lenen. Gelukkig had ze wat liggen voor Timo.
Eenmaal op de afdeling, moest Timo eerst bloed geven via een vingerprikje. Dit doorstond hij erg goed. Na een uurtje kwamen de uitslagen:
Hb 5.3
Trombo's 177
Leuko's 4.5
CRP 3
Zoals te zien is, zijn de waardes gedaald. Dit is ten gevolge van de Cyclofosfamine. Hij is wel gekwalificeerd om te starten met de ARA-C, maar hoogstwaarschijnlijk zakt hij nog meer in z'n waardes de aankomende dagen, zodat hij woensdag of donderdag een bloedtransfusie zal krijgen.
Onderweg naar huis heeft Timo lekker geslapen en bij thuiskomst heb ik geslapen. Ongelofelijk, we doen geen drol, maar zijn toch steeds doodmoe. Verder niks bijzonders gedaan; beetje Wii-en, beetje tv kijken, samen mijn tuintje onderhouden op Hyves en geknuffeld. 't Is wel stil in huis zonder de andere kids.
Over de andere kids gesproken ... met name Délano vindt alle aandacht, die Timo krijgt, nogal lastig. Hij moet steeds rekening houden met hem, hem ook laten winnen op de Wii, niet zeuren want dat kost energie, enzovoort. Daarom wil ik jullie wat vragen. Willen jullie ook eens aan Daphne en Délano denken? Ook hen misschien een keer een kaartje sturen? Hen laten weten, dat ook zij er mogen zijn? Ik weet zeker dat ze (en dan met name Délano; hij is ten slotte al 13) dat super zouden vinden. Bedankt!
wat zijn jullie toch geweldige ouders.
BeantwoordenVerwijderenhadden alle kinderen maar zulke lieve zorgzame ouders.
xx
Nou idd jullie zijn wel heel lief en super zorgzaam voor alle kids! Ondanks alle zorg voor Timo ook "net zoveel" liefde voor de andere hebben, knap hoor!
BeantwoordenVerwijderenLiefs Debbie
'We doen geen drol'...veel op en neer reizen, je kind ondersteunen, je angsten onderdrukken, optimistisch en sterk blijven, je gezin bij elkaar houden, de mensen informeren, hopen, spuug opruimen, met artsen spreken: nee ik begrijp ook niet waar je zo moe van bent (huh?!).
BeantwoordenVerwijderenEn aan je andere kinderen heb ik inmiddels ook gedacht, maar dat zul je wel zien als we elkaar ontmoeten. Goed dat je het schrijft, het is voor hen ook ongelooflijk moeilijk. En al ben je 13, dan ben je gewoon een kind dat verlangt naar steun, begrip, liefde en veiligheid. Dus gelijk heeft hij!
Er zijn van die dagen dat je zoveel wilt zeggen, respect wilt tonen, verdriet, maar je weet niet hoe. Vandaag na het lezen van je laatste twee blogs is zo' n dag.... We denken aan jullie. Liefs, Dennis, Jolijn en zeker ook Finn en Tess
BeantwoordenVerwijderenWat ben je toch een zorgzame moeder! Iedereen verdient aandacht, steun en een liefde vooral in deze periode. Dit geldt voor jullie kids maar ook jou en Jeroen. Dit is een periode van veel energieverlies zowel mentaal als lichamelijk. Je weet mijn aanbod ;-). Zorg goed voor jezelf en als je een dag hebt van weinig energie 'so be it'. Je energie voor de aandacht van de kids is al voldoende en zo waardevol! Liefs Gerbrig
BeantwoordenVerwijderenLieve Louise, wat en intensief leven hebben jullie nu! leven tussen hoop en vrees, thuis en ziekenhuis, ziek kind en gezonde, etc. wij hebben veel respect en bewondering voor jullie en bewonderen de vechtlust van Timo! Balen dat je nu weer langer moet blijven in het ziekenhuis. Heel veel sterkte en energie. In gedachten en met gebeden bij jullie!!!!
BeantwoordenVerwijderenLiefs Camiel, Sas en kindjes
( ik laat nu pas wat van mij horen, aangezien ik op vakantie was... genant en tegenstrijdig...)