Kaal

Vanmorgen moesten we om 9.45 uur in het WKZ zijn. We waren gelukkig weer ruim op tijd. Al vrij snel werd er via z'n PAC bloed afgenomen. De resultaten waren goed:

Hb: 6.2
Trombo's: 320

Neutro's: 1.54

Leuko's: 1.5

De uitslagen waren goed, dus de Aspa kon erdoor. Na dat uurtje Aspa nog een half uurtje spoelen en toen moest de PAC-naald er echt uit. De PAC mag maximaal een week aangeprikt blijven en dat was vorige week woensdag gebeurd. Timo vond het wel weer spannend, had geen zin in pijn. Gelukkig is het goed gegaan, met slechts één harde "AUWW!". Daarna zouden we theoretisch gezien naar huis kunnen, ware het niet dat het dinsdag is en je weet wat dat betekent ... patatdag! Dat hebben we hem uiteraard lekker laten opsmikkelen en daarna lekker naar huis

Er kwamen trouwens ook nog wat CliniClowns langs. Timo vond ze al best grappig.

Eind van de middag hebben we het besluit genomen om Timo z'n koppie te scheren. Hij had er namelijk zo'n jeuk aan. Onze NP legde uit dat dat komt, doordat de haartjes bijna loslaten. En doordat het haar wat langer is, dus zwaarder, gaat dat jeuken. Ik vertelde Timo nogmaals hoe het zit met de Chemo-Kaspers en dat het weer terug groeit. Hij mocht doorgaan met Wii-en en ik ging hem scheren. Toen ik bijna klaar was, voelde hij aan z'n haar, en zei: "mama, ik heb tranen in mijn ogen". Ik vroeg hoe dat kwam, dacht dat hij een haartje in z'n ogen had. Maar hij zei: "dat komt omdat ik mijn krullen mis". Heartbreaking!

Toen ik helemaal klaar was, ging ik samen met hem in de spiegel kijken. Maar toen hij zichzelf zag, moest hij zo vreselijk hard huilen. "Jij bent een rot-mama!" Oh, wat was hij boos. Toen hebben we samen keihard zitten janken. Het is echt killing om je kindje zo verdrietig te zien. Het overviel me ook behoorlijk hoe erg hij het zich aantrok. Heb er ook over na zitten denken; had ik het Miranda moeten laten knippen? Nee, ik wilde het toch echt graag zelf doen. Had ik moeten wachten? Nee, het viel ons op, dat hij met patatjes eten ook al steeds haartjes aan z'n lippen had en daarnaast was het echt een kwestie van dagen voordat het allemaal uitvalt. Dus ik denk dat het goed is. En nu maar hopen dat hij morgen wat minder boos zal zijn. Mocht je hem op korte termijn zien, dan wil ik je in ieder geval vragen geen aandacht aan zijn haar te schenken, op wat voor manier dan ook. Thnx!

Een lieve vriendin, Marit, heeft in de afgelopen weken een mooi gedicht speciaal voor Timo geschreven, die ik graag wil delen:

Timo

De kleine prins

hij trekt zijn zwaard

maar ziet geen vijand staan

dat zwaard

dat is een speelgoedzwaard

en kan geen vijand aan

De kleine prins

hij speelt maar door

zelfs door zijn tranen heen

hij wordt omringd

door lieve mensen

hij voelt zich nooit alleen

De kleine prins

hij weet nu wel

dat sprookjes niet bestaan

maar ’t kind in hem

gelooft het wel

en kan het daarom aan

De kleine prins

loopt dapper door

hij drukt het kwaad opzij

hij heeft die kracht

het woont in hem

daarin is hij een kei

De wereld is nog steeds van hem

hij loopt voorop en vecht

hij stelt zijn eigen regels op

hij is een prins, geen knecht

Maar af en toe zoekt hij jouw hand

want prinsen zijn soms bang

dan is die warme hand van jou

opeens van groot belang

Dan is de prins een kwetsbaar kind

zijn schild komt even los

hij zoekt dan steun bij ’t wandelen

in het grote enge bos

Jouw hand is als zijn ‘sterke paard’

waarop hij dapper rijdt

jouw hand is dan zijn paardenkracht

een houvast in zijn strijd