Top waardes

We liepen naar het WKZ en Timo zei: "ik vind een vingerprikje heel makkelijk!" De teleurstelling was dus enorm, toen bleek dat ze bloed uit z'n arm moesten halen. Maar helaas, zes buisjes bloed haal je maar niet zo uit een vinger.

Een uur later hadden we een gesprekje met Dr. Bierings. Hij vroeg hoe het met Timo z'n plasjes was. Onveranderd; nog steeds elke 5-10 minuten een plasje, wat rood kleurt door het bloed dat erbij in zit. Dit verbaasde hem enorm, vooral gezien de waardes van vandaag:

Hb 7.0 (was 5.6 - dus ondanks het vele bloed dat hij verliest, maakt hij dus een boel zelf aan)

Trombo's 57 (was 61 - daling is minimaal)

Leuko's 7.6 (was 1.8 - huh?! wat?! Weet u zeker dat u de waardes van Timo voorleest?!) Waarschijnlijk komen nu de cellen van de donor op. En als deze in gevecht gaan met de cellen van Jeroen, dan zijn deze veel sterker en zullen die van Jeroen er binnen no-time uitgewipt worden.

Neutro's 6.5

CRP 4 (was 10; dus infectiewaarde is ook gedaald)

Deze waardes zijn echt verbazingwekkend, ongelofelijk goed. En totaal geen reden om ons op te nemen. Dus Timo en ik gingen weer met piepende bandjes terug naar Apeldoorn.

Op de terugweg besloten we er bij Kootwijk af te gaan om vast te kijken hoe de Julianatoren erbij staat. We kunnen niet wachten tot het 31 maart is en wij weer lekker elke dag naar Jul kunnen. Ook besloten we om even een kopje koffie bij Opa Wando en Oma Henny te drinken. Die vonden het zo gezellig om Timo weer eens bij hen thuis te zien.

De pret was nog niet over; na de koffie zijn we naar Ukkie gegaan. Het was best lekker weer en Timo keek ernaar uit om z'n juffen en vriendjes van het kinderdagverblijf weer te zien. Ook zij waren blij verrast. Timo heeft voornamelijk gekeken hoe de kindjes lekker buiten speelden en fietsten. Hij genoot er echt van. Juf Miriam ging nog kwartetten met Timo en dat vonden alle kindjes erg interessant.

Nu we weten dat we tot en met maandag 'vrij' hebben, zijn we allemaal iets meer ontspannen. We proberen echt onze rust te pakken; lekker in bad, uitgebreid douchen, een middagdutje. Weinig actief, maar zo lekker. We hopen dat Timo, nu hij zo hoog in z'n waardes zit, het gevecht met het virus aangaat en hij er snel vanaf is.

Regelmatig vragen mensen hoe het met Délano en z'n volleybal is. Délano, en wij, hebben besloten dat we niet voor de selectietraining gaan. Stel dat hij echt naar die Talentschool zou gaan, dan moet hij twee keer in de week naar Zwolle om er 3 uur te trainen. Daar komen zijn trainingen en wedstrijden van Dynamo nog bij. En niet te vergeten zijn school. We hebben een keuze moeten maken en het is nu echt verstandiger om het niet te doen. We hebben er allemaal vrede mee.