Stoere dappere wijze man

Na een beroerde nacht, vol piepende pompen, is de dag weer begonnen. Zelf heb ik het, na een piepende pomp om 7.30 uur, opgegeven en ben gaan douchen. Timo sliep toen nog en had, denk ik, toen een nachtmerrie. Zijn gezicht stond verdrietig en af en toe maakte hij zielige geluiden. Heb hem zo gelaten, want vaak verwerk je alles wat er gebeurt, in je slaap. Om 8.30 uur kwam er een mevrouw van het lab en toen moest hij wakker gemaakt worden. Dat was wel jammer. De vingerprik deed hij weer keurig. Stoere man.

Hij is de hele dag een beetje tammetjes en erg misselijk. Toen de juf er was, heeft ze hem alleen maar voorgelezen, meer zat er ook echt niet in. Hij heeft toen ook moeten overgeven. De arts verwacht dat hij zo misselijk is, doordat zijn volle darmen tegen z'n maag aandrukken. Het lukte hem nog steeds niet om te poepen, dus heeft hij weer een klysma gekregen. Hierdoor heeft hij gelukkig ontlasting gehad. Ik had hem van te voren verteld wat hem stond te wachten, dus toen het zover was, onderging hij het als een stoere vent. Het helpt hem gewoon goed, als hij goed voorbereid wordt op wat komen gaat.

De uroloog kwam weer even kijken en was wederom erg tevreden over de kleur van Timo z'n urine. De pomp mocht teruggezet worden naar 250cc/uur. En nu, aan het einde van de dag, is de urine gewoon geel, dus ik verwacht dat de pomp morgen weer omlaag mag.

Vanmiddag heeft hij weer een Trombo-transfusie gekregen. Daar heeft hij zelf niks van gemerkt, want hij lag diep te knorren. De arts kwam langs en vertelde meer over de virussen die nu opspelen bij Timo. Het CMV-virus is, na het beëindigen van de medicatie, toch weer wat opgekomen. Hier kreeg hij Valcyte voor. Doordat het HHV6 opkwam, terwijl hij de Valcyte kreeg, kon men concluderen dat dat medicijn niet goed werkte voor Timo. Daarom krijgt hij nu Foscarnet. De bijwerkingen van dit medicijn zijn heftiger. Dit is een kuur van een week en wordt via het infuus gegeven. De arts verwacht dat zijn gewone infuus door deze zware medicatie zal sneuvelen, daarom krijgt hij vrijdag een PICC-lijn. Het voordeel van die lijn, is dat deze langere tijd kan blijven zitten en hij hiermee naar huis kan. De vorige keer is deze onder narcose geplaatst, vrijdag gaan ze deze onder sedatie (roesje) inbrengen. Jeroen en ik vinden dat erg spannend, maar volgens de arts doet dit geen pijn. Het is alleen belangrijk dat hij z'n arm stil houdt, vandaar het roesje.

Vanavond kreeg Timo medicatie via z'n infuus. De pomp gaf steeds 'hoge druk' aan, dus de verpleegkundige probeerde z'n infuusje nog door te spuiten, maar dat mocht niet baten. Z'n infuus was gesneuveld. Rond 20.00 uur kwam er een anesthesist om een nieuw infuus te prikken. Timo zei steeds: "ik baal er echt van", maar verder gaf hij geen kik. Ondanks dat hij twee keer geprikt moest worden. Hij vertelde dat hij later ook anesthesist wil worden. Dappere man.

Vanavond bleek maar weer hoe wijs hij is geworden door het hele ziekenhuisgebeuren. Twee keer per dag wordt zijn katheter doorgespoeld. Ze spuiten er eerst 50cc water in en vervolgens halen ze er weer 50cc uit. Dit is ter voorkoming van verstopping van de katheters door bloedstolsels. De verpleegkundige haalt op een gegeven moment het water er weer uit, Timo kijkt er met een schuin oog naar en zegt op serieuze toon: "dat ziet er redelijk helder uit". Wijze man.