5 jaar

Gisteren hebben we mogen vieren, dat onze kanjer Timo 5 jaar is geworden. Wat een feest! Wat een dankbaarheid. We zijn ervan overtuigd dat Timo, ondanks dat hij in het WKZ ligt, zich echt jarig heeft gevoeld. Het begon rond 9.00 uur, toen alle verpleegsters voor Timo kwamen zingen. Wie Timo kent, weet dat dit helaas geen succes is, want hij houdt én niet van verrassingen én niet van massaal én niet van liedjes. Hahaha! Hij kreeg mooie cadeautjes van ze, twee nieuwe Bakugans, en de verjaardagskraal voor aan z'n kanjerketting. Van de dames uit de keuken kreeg hij een speelgoed-vrachtwagen en voor die avond mocht hij een droommenu uitzoeken; pannenkoeken, patat met een kroket, poffertjes, pizza of macaroni. Hij koos voor een lekkere pannenkoek. Deze zou speciaal voor hem in de keuken van het AZU bereid worden.

Délano en ik kwamen aan het einde van de ochtend, mijn ouders waren er toen ook net. Mijn moeder had die ochtend speciaal voor Timo een taart gemaakt. Een echte legotaart. Zo lief. De bloemetjeskraaltaart willen we bewaren/laten maken voor als we weer thuis zijn.

Met de slingers, gemaakt door de kids uit Timo zijn klas en van de klas van Thijs, hebben we de kamer versierd. Maar ook de mooie grote tekeningen van Kiko en Nanadu hebben we opgehangen. Het is echt een feestelijke kamer geworden.

Ik heb hem alle kaarten en cadeautjes gegeven, die thuis voor hem waren aangekomen. Iedereen die hem verwend heeft met een kaart/cadeau; dank je wel. Zo fijn en bijzonder om te merken, en te beseffen, dat er zoveel mensen begaan zijn met onze kanjer. Hartverwarmend.

En wie jarig is, trakteert. Dus we hebben alle kids, die op Giraf lagen die dag, wat lekkers gebracht. Hierop kreeg hij een mooie tekening en cadeautjes van zijn 'buurvrouwen'. En, geen zorgen, die traktatie heb ik zo kant-en-klaar gekocht. Alleen een vrolijk etiketje erop, niks geen moeite.

In de middag zei Timo nog; "Nou, ik voel me echt jarig!" Dan weet je dat je het goed gedaan hebt. Het had wel wat intiems, zo met elkaar. 's Middags zijn de andere opa en oma ook nog geweest. Timo was toen even uit bed geweest en heeft naast Délano op de bank gezeten. Dat had hij nog niet eerder gedaan. Jeroen en ik waren op de gang met Daphne, want zij mocht helaas niet bij Timo op de kamer (protocol). Mijn schoonmoeder vertelde dat Timo op een gegeven moment zat te knikkebollen op de bank en heeft hem in z'n bed gelegd. De dag was zo intensief voor hem, dat hij helemaal toetiekapoetie, in een diepe slaap viel.

Met Timo gaat het redelijk. Door de zware medicatie is de ergste pijn eraf, maar hij ondervindt nog steeds veel hinder van de slangetjes. Ook heeft hij nog steeds de constante drang om te plassen, dus regelmatig staat hij naast z'n bed om te plassen. Dat is lastig, aangezien hij een katheter in z'n piemeltje heeft.

Hij heeft nu ook al een paar dagen geen ontlasting gehad en heeft inmiddels wel de drang om te poepen, maar dat lukt hem niet. Als hij morgenochtend nog niet gepoept heeft, zal hij waarschijnlijk een klysma krijgen.

Door de transplantatie is hij enorm aan het vervellen. Hij heeft over z'n hele lijf een enorme jeuk. Ik heb een vette zalf gekregen en smeer hem overal in, waar hij maar jeuk heeft.

Tot slot eet hij nauwelijks. Hij heeft zin in van alles, maar niks smaakt hem. Zelfs zijn geliefde 'niggits' vindt hij te 'pittig'. Daarom is hij nu weer terug aan de continue-sondevoeding.

Het is in ieder geval enorm intensief om voor hem te zorgen. "Wil je me krabben? Mag ik een slokje water? Mag ik een bakje, want ik ben misselijk. Wil je me helpen, want ik moet plassen. Kan er een andere zender op? Mag ik op je iPhone? Heb je ook cup-a-soup? Mag ik een nieuwe pleister? Waarom kom je niet bij mij zitten?" Uiteraard regelen we alles met veel liefde voor hem, maar het is wel een uitputtingsslag.

Uit een echo vandaag, bleek dat er nog steeds geen stolsels in de blaas zitten en dat de blaaswand-dikte is afgenomen. Er wordt nu dus gestart met afbouwen. Inmiddels wordt er 500cc/uur gespoeld en dit lijkt goed te gaan. Het is de bedoeling dat we uiteindelijk uitkomen op 50cc/uur. We gaan het zien.