Timo is een kanjer

Woensdag moesten we weer naar het WKZ. Omdat we moesten wachten om te starten, konden we nog even naar buiten. Daar stonden een brandweerauto, een ambulance, een politiebus, een politiemotor en 2 politiepaarden. Helemaal te gek. Nadat Timo overal in en op had gezeten, mocht hij uiteindelijk mee in de ambulance toen alle voertuigen een 'ere-rondje', met sirenes en al, rond het ziekenhuis reden. Een mooi begin van de opname.

Toen we terug kwamen op de kamer, kwam Dr. Martine controles uitvoeren op Timo. Ze was erg tevreden en moest ook lachen om onze bijdehante Timo. De chemo's die hij in deze periode krijgt, kunnen hartproblemen veroorzaken, dus dit wordt nauwlettend in de gaten gehouden. Hierna kon Timo 'aangelijnd' worden en konden we starten.

Nadat Timo geïnstalleerd was, kwam er een vrouw, die met interactie van Timo, een verhaal vertelde. Timo wilde eerst niet meewerken - "hoe vind je deze muts?" "Niet mooi!" - maar uiteindelijk was er toch leuk samenspel. Er werden ook opnames van gemaakt, die later op de dag via WiKi-TV terug te zien waren. Leuk dat er zulke dingen gedaan worden met de kids.

Woensdag begon ook het Sinterklaasjournaal. Spannend! Net rond die tijd kwamen tante Willeke en tante Nini even op bezoek. Helaas was Timo toen net misselijk van de chemo. Hij moest behoorlijk spugen, maar hij sloeg zich er dapper doorheen. En toen hij het Sinterklaasjournaal bekeek, viel hij in een diepe slaap. Ik heb hem toen lekker ingestopt en ben toen met Willeke en Jeannine meegegaan naar beneden. We hebben toen met z'n allen, Raymond en Liza waren er ook, in onze 'stamkroeg' wat gegeten.

Timo moet vanwege een bepaalde chemo elke 6 uur prednison-oogdruppels. Dat is erg zielig, vooral als je hem er 's nachts voor wakker moet maken. Behalve dat, heeft hij een goede nacht gehad. Zelf heb ik veel last gehad van een regelmatig piepende pomp. Helaas heb ik ook 3 dagen stevige hoofdpijn gehad. Bij elke 'wisseling van de wacht' heb ik een dosis paracetamol gevraagd. Dat heeft me een beetje door de dagen heen gesleept. Het zijn sowieso erg intensieve dagen in het ziekenhuis, dan werkt een zware hoofdpijn niet mee.

Aan het eind van de ochtend was Carolien een cake aan het bakken met een ander kindje. De CliniClowns liepen erbij en snoepten 'stiekem' uit de beslagkom. Timo zag dit alles gebeuren en wilde ook bij de deur van z'n kamer naar dit tafereel kijken. Op dat moment werd z'n lijn afgekoppeld, omdat deze flink in de knoop zat. Timo vond het fantastisch en wilde de gang op, maar helaas moest de lijn toen weer aangekoppeld worden. Hij werd toen zo verschrikkelijk boos. Hij schopte, sloeg, kneep en schreeuwde: "ik ben boos op jullie! Ik praat nooit meer met jullie!" Het was zo ontzettend zielig. Een kind van 4 hoort ook niet 'aangelijnd' te zijn. Toen de verpleegkundige na een half uurtje kwam vragen of het weer een beetje ging, zei Timo: "ik had toch gezegd dat ik nooit meer met jou zou praten!" Dat is Timo, onze vechter. Die vechtersmentaliteit gaat hem helpen in z'n strijd. Timo heeft het de betreffende zuster trouwens echt lastig gemaakt, want een dag later kwam ze binnen om even bij Timo te kijken. Hij kijkt haar aan en zegt: "heb ik op de knop gedrukt ofzo?!" Bijdehand!

Later kwam Carolien even bij hem kijken en met hem knuffelen. Die twee zijn echt gek met elkaar. Samen hebben ze de kralen aan z'n kanjerketting geteld. Hij zit inmiddels op 178 kralen.

Deze nacht heeft Timo weer prima geslapen. Zelf ging ik pas slapen na de oogdruppels (0.30 uur). Niet handig, want Timo was er 's morgens weer vroeg bij. Hij is altijd wakker rond 5.15/5.30 uur. Ik installeer hem dan voor de tv, geef hem een broodje en hoop dan dat ik nog even kan slapen. Vaak lukt dat nog wel. Vanmorgen moest Timo weer een vingerprikje, zodat z'n waardes bepaald konden worden. Deze waren nog verrassend hoog:

Hb 6.2
Trombo's 126
Leuko's 25

Deze zullen in de loop van de week zeker gaan zakken.

Omdat Timo pas 's middags chemo kreeg, konden we 's ochtends nog even lekker naar buiten. Dat is echt zo genieten. Zuurstof!

's Middags kwam Jeroen weer om me af te lossen. Carolien kwam om met Timo een lampion voor Sint Maarten te maken, Jeroen en ik konden toen even samen koffie drinken. Helaas was het 's avonds zo hectisch op de afdeling dat het Sint Maarten-feest erbij in is geschoten. Zelf heb ik wel Sint Maarten gelopen met Daphne bij mijn zusje in de straat. Kim en Thijs, Finn en Tess, Demis en Denise liepen ook mee. Het was erg leuk, maar ik werd er ook wel verdrietig van. Ik miste mijn kleine kanjer zo. Die hoort hier gewoon bij te zijn. Zaterdag zijn mijn ouders naar het WKZ gereden om wat leuke Sinterklaas decoraties te brengen. Zij hebben Sint Maarten met hem gevierd. Hij genoot zichtbaar.

Jeroen en Timo konden zaterdag ook lekker naar buiten. Er stonden vandaag allerlei medische legervoertuigen op de parkeerplaats. Supercool.

Sinterklaas is weer in het land. Ik heb zelf getwijfeld of ik met Daphne naar de intocht zou gaan. Al dagen heb ik het gevoel dat ik wel eens griep zou kunnen krijgen, daarom toch maar besloten om thuis te blijven en de intocht op tv te kijken. In het WKZ proberen ze het voor de kids zo leuk mogelijk te maken. Rond 17.30 uur kwamen de Sint en z'n Pieten langs alle kamers. Het ging zo snel, dat Jeroen hier helaas geen foto van heeft kunnen maken. Wel kreeg Timo lekker wat strooigoed. Op de gang stond een kacheltje en alle kids mochten hun schoentje zetten.

Zelf heb ik aan het einde van de dag de kids naar mijn ouders gebracht, want ik ging met Hester naar 'Songs from Sister Act'. Het was helemaal te gek, wat een energie kwam er van het podium. Zo lekker om even mijn verstand op nul te kunnen doen en alleen maar hoeven dansen, zingen en genieten. Toen ik eenmaal thuis kwam, ben ik gelijk gaan slapen en heb toen bijna het klokje rond geslapen. 's Middags ben ik met de kids en mijn moeder naar het Leesten gegaan. Wat is de Veluwe toch prachtig. Het werkt echt helend om die frisse zuurstof in te ademen.

Timo heeft bezoek gehad van mijn schoonouders en hij heeft weer heerlijk buiten kunnen spelen. Helaas werd hij aan het einde van de middag heel erg beroerd. Hij heeft behoorlijk overgegeven en was erg pips. Gelukkig was dit de laatste van 5 dagen intensieve zware chemo. Vandaag gaan we weer wisselen. Ik heb dan persoonlijk liever een bijdehante Timo, dan een pipse misselijke Timo. Hoe lastig het soms ook is.