Sta op tegen kanker

Woensdagavond heb ik gekeken naar 'Sta op tegen kanker' op Ned 1. Het begon en ik werd echt gelijk overvallen met emoties. Het was alweer een poos geleden dat ik moest huilen en nu kon ik echt niet ophouden. Die ziekte, die ontzettende rotziekte, waar heel Nederland van in de ban lijkt te zijn, heeft mijn kindje. Mijn Timo. De waarom-vraag ben ik voorbij. Iedereen kan het krijgen, arm rijk blank zwart man vrouw jong oud. Het is gewoon dikke vette pech. Ik besef in ieder geval wel dat als Timo 5-10 jaar geleden deze agressieve vorm van leukemie had gekregen, hij volkomen kansloos was geweest. Het constante onderzoek naar een middel tegen leukemie en het herschrijven/verbeteren van de protocollen, geeft dat wij inmiddels hoopvol kunnen zijn. Maar er moet gewoon een middel komen tegen kanker.

Timo heeft trouwens z'n eerste paar 'seconden of fame' op tv gehad. Zijn foto werd geshowd tijdens het programma (op de foto rechts bovenaan). Trots op onze kanjer!

Donderdag; Timo heeft nog steeds last van z'n ogen. We hebben de hele dag met alle gordijnen dicht gezeten en Timo wil het liefst ook nog alle lampen uit. De oogarts moest komen. Uiteindelijk kwam hij aan het einde van de dag. Timo heeft 'droge ogen' en krijgt hier kunsttranen voor. Hopen dat dit hem zal helpen.

Carolien kwam bij me. Of we een individuele Opkikkerdag willen. Ja, graag! Binnenkort worden we gebeld door de Stichting, om zo een machtig mooie dag voor Timo te plannen. Maar wat heeft ons mannetje te wensen. Hij is natuurlijk pas 4, wat heb je dan te wensen. Ik ben een gesprekje met hem aangegaan.

L: Timo wat is je grootste wens?

T: Ehhmm ... dat ik weer beter word ...

L: (slik) ja, dat snap ik, maar dat kan niet met een Opkikkerdag geregeld worden. Wat zou je graag willen?

T: Dat Délano hier komt spelen

L: Ja, dat is leuk hè! Maar waar wil je graag naar toe?

T: naar de Julianatoren

L: Die is gesloten, er liggen allemaal doeken en zeilen over alle attracties. Zou je Clown Julius niet weer een keer willen zien?

T: (met een trillend lipje) Ja, ik mis mijn grote vriend heel erg

L: Je weet toch dat hij weg is bij de Julianatoren en dat hij gaat werken bij Schateiland?

T: Ja

L: Weet je dat hij daar geen Clown Julius meer heet? Hoe denk je dat hij daar heet?

T: Piraat Julius?

L: Nee, daar heet hij Rogier de Avonturier. Als je hem nog weer een keer kon ontmoeten, wil je dan Clown Julius zien of Rogier de Avonturier?

T: Clown Julius. Rogier ken ik namelijk niet

L: Oh oké, ik ga kijken of ik dat kan regelen. Maar goed, wat zou je graag willen?

T: Dat papa bij mij komt. Dat is toch ook heel speciaal?!

Wat een snoetje, hè! Wij gaan zorgen dat dit bijzondere ventje een fantastisch mooie dag gaat krijgen!

's Middags kwam Carolien weer met Timo spelen. Ze had pepernootjes met hem willen bakken, maar hij wilde graag weer cakejes bakken. Hij was op dat moment afgekoppeld en was door het dolle heen. Hij rende over de gang en riep: "ik ben op zoek naar klanten, want ik ga cakejes bakken!" 100% genieten!

Na het bakuurtje ben ik naar huis gegaan en vandaag heb ik een heerlijke dag gehad met m'n meisje. Eerst zijn we met tante Miranda en Kim naar Kids Playground geweest. Daarna hebben we konijntjes, visjes en kerstballen bekeken bij de Intratuin en tot slot hebben we een broodje meegegeten bij m'n zusje thuis. Vanavond heb ik met Délano gezellig naar 'the Voice of Holland' gekeken. Chipje erbij, drankje erbij.

Timo is inmiddels wel zwaar 'onderuit' gegaan:

Hb 4.3 (daarom een transfusie gehad gister)

Trombo's 49

Leuko's <0.1 (geen witte bloedcellen, dus geen weerstand)

Maar van dit alles is niks te merken. Hij is nog steeds lekker bijdehand en flink aan het stuiteren. Gelukkig. Volgende week krijgt hij nog chemo op dinsdag en vrijdag en daarna is het wachten tot z'n waardes weer hoog genoeg zijn om naar huis te kunnen.