Weekend

We hebben een heerlijk weekend. Gisteren, aan het einde van de dag, zijn Jeroen en Timo thuis gekomen. Het is dan ook gelijk gezellig druk in huis. Timo is duidelijk blij dat hij weer thuis is en z'n grote broer weer ziet. We doen het heel rustig aan; beetje binnen spelen, beetje buiten spelen, beetje gamen.

Vandaag is een meisje, Guusje, overleden t.g.v. kanker. Zij was 10 jaar oud en ik heb haar via Twitter 'leren kennen'. Haar vader blogt erg mooi. Zij kreeg het slechte nieuws 31 maart jl. te horen en vandaag is ze overleden. Ik heb vandaag erg veel aan haar en haar familie gedacht en bij zo'n verhaal lijkt het of Timo gewoon een griepje heeft. Onze allergrootste nachtmerrie, is gewoon de waarheid van dat gezin geworden; voor altijd afscheid moeten nemen van je kindje. Wat ik echt erg bijzonder en hartverwarmend vind, is dat op Twitter heel bekend en onbekend Nederland meeleeft met dit meisje en haar familie. Zij staan niet alleen in dit verdriet, ik hoop dat zij dit ook zo voelen.

Mijn lieve vriendin Marit heeft weer een mooi gedicht over 'de kleine prins' geschreven. Ik wil deze graag delen, het raakte mij in ieder geval weer diep.

De kleine prins

Hij leeft vandaag
Hij kent de toekomst niet
En daarom heeft de kleine prins
Een ‘dagelijks’ verdriet

Maar grote mensen om hem heen
Zij denken meer in jaren
Zij weten wat ‘de toekomst’ is
Zij zijn al meer ervaren

De kleine prins
Is in het voordeel
Omdat hij denkt zoals een kind
Dat in het NU zijn leven leeft
En daar nog wonderen vindt:

Een bord patat
Een frikandel
Een juf om mee te spelen
Met vriendjes zingen in een kring
(hij wil zich niet vervelen)

Zijn broer en zusje, neefje Thijs
En lekker taartjes bakken
Met pap en mam naar buiten toe
Of schilderen en plakken

De kleine prins
Denkt als een kind
Hij speelt, hij eet, hij lacht
Nog kunnen denken als een kind
Dat is een grote kracht!