Druk dagje voor Timo

In mijn blog van gisteren, was ik nog iets vergeten te vertellen. Tijdens mijn laatste nacht in het ziekenhuis, kwam er 's ochtends rond 4.30 uur een verpleegster om hem te verschonen. Timo bleek door z'n luier heen geplast te hebben, dus zijn bed moest verschoond worden. Ik was een beetje pissig, want ze zei: "in het dossier staat, dat ik hem om 4.30 uur moet verschonen, want hij schijnt te plassen tussen 4.00 uur en 5.00 uur." Say what?! Wie heeft dat nou weer verzonnen?! Daarnaast, als een kind al rond 5.30 uur wakker is, ga je hem toch niet om 4.30 uur verschonen? Wat als hij niet meer gaat slapen? Maar goed, ik zei dat ze het moest wijzigen in 3.00 uur. Vannacht kwam ze inderdaad om 3.00 uur, alleen toen hoorde Jeroen Timo "nee, nee" zeggen. Zei ze tegen Jeroen: "je vrouw heeft gezegd, dat ik hem om 3.00 uur moet laten plassen op de wc". Het moet toch niet gekker worden. Hij heeft een luier, muts! Gelukkig zijn ze niet allemaal zo.

Timo moest vanmorgen wakker gemaakt worden om 6.30 uur. Dat is heel bijzonder, aangezien hij altijd rond 5.30 uur al wakker is. Omdat hij vandaag naar de OK moest, maakte Jeroen hem wakker, zodat hij nog even iets kon eten. Uiteindelijk werd hij rond 12.45 uur opgehaald voor de OK, dus Timo heeft de hele ochtend weer geschreeuwd om eten. Honger! Normaal komt Carolien pas 's middags spelen, maar omdat hij zo van slag was, besloot ze al om 10.00 uur te komen spelen. Aansluitend kwam de juf, dus afleiding genoeg.

Omdat het infuus kan sneuvelen tijdens de operatie, werd er besloten om 's ochtends al de Vincristine te geven. Daarnaast kreeg hij ook weer een transfusie, omdat hij te laag zat in z'n waardes om de OK in te gaan.

De operatie, het verwijderen van z'n PAC, ging soepel. Al om 13.30 uur kon Jeroen naar de uitslaapkamer. Timo heeft daar nog lekker liggen dommelen, werd wat moeizaam wakker. Jeroen was zo trots op Timo, omdat hij het zo goed gedaan had, dat hij patatjes met een frikandel had beloofd. Dus toen ze weer op z'n kamer waren, heeft Jeroen dat gauw voor hem geregeld. Hij heeft echt gesmuld!

's Middags heeft Timo weer de Asparaginase gekregen en ook deze keer ging het gelukkig probleemloos. Ongelofelijk eigenlijk, wat zo'n ventje op zo'n dag allemaal moet en toegediend krijgt, maar zich er zo goed doorheen slaat. Ik kan niet anders, dan een diepe buiging maken voor onze kanjer.

Ik had zelf een gesprek met de mentor van Délano. We hebben ruim een uur gesproken, wat een aardige man was dat. En het belangrijkste is, dat hij vindt dat Délano het op school goed doet. Hij vindt hem gezellig, maar niet vervelend. En hij heeft niet het idee, dat Délano last heeft van de thuissituatie. We denken dat school juist een fijne plek is voor hem, waar alles zo lekker gewoon is. Ja, en dat is dus ook echt belangrijk. Helaas zijn z'n schoolresultaten aan de matige kant, maar dat wijten we meer aan zijn motivatie.

Vanavond zijn Daphne, Délano en ik samen met mijn ouders naar ons favoriete wokrestaurant geweest. Het was al zo lang geleden, dat ik daar geweest was en het was heerlijk. Onze hele familie komt er al jaren als trouwe klant en zij kennen het verhaal van Timo. Ze waren oprecht geïnteresseerd in hoe het met hem ging. En toen de rekening kwam, werden we blij verrast; we hoefden alleen maar de drankjes te betalen. Zo lief. Medeleven en betrokkenheid komt vaak uit onverwachte hoek en dat ontroert me.