Onverwachte opname

Zo snel weer een blog is geen goed teken en het klopt, want vanavond is Timo weer opgenomen in het WKZ, afdeling Giraf met 40,6℃ koorts. Hij heeft een erg onrustige nacht gehad vannacht en vanmorgen werd hij wakker met een beroerd hoestje. Verder was hij eigenlijk wel goed te pas.

Vanmiddag ging ik met m'n meissie naar het Logeerhuis van Sinterklaas, Timo mocht ook mee (alleen niet 'het huis' in) maar wilde liever bij opa blijven. De hele middag was hij goed te pas, ook nog toen we weer bij opa en oma thuis waren. Op een gegeven moment ging hij bij oma op schoot zitten en had enorme last van buikpijn. Hij had een emmertje en was erg beroerd. Hij hing tegen oma aan, met de oogjes dicht, wrijvend over z'n buikje. We zijn toen maar gauw naar huis gegaan.

Toen we uit de auto stapten, moest hij gelijk behoorlijk overgeven. Eenmaal binnen had hij het heel koud en heb ik hem in ons bed gelegd. Twee dikke dekens over hem heen, want hij had het heel koud. Tja, dat is toch echt een teken van stijgende koorts. 37,9℃. Half uurtje later 38,3℃ en weer een half uur later was hij gloeiend. Toen hebben we het ziekenhuis gebeld en zijn Jeroen en Timo met piepende bandjes richting het WKZ gegaan. Het was toen rond 19.00 uur. Timo was intens verdrietig. Dikke, dikke tranen huilde hij: "Ik wil geen slangetje, ik wil geen slangetje". Heartbreaking. Hij keek er vreselijk tegenop om weer een infuus geprikt te krijgen.

Al snel na opname werd het infuus geprikt. De koorts was inmiddels gestegen tot 40,6℃. De arts heeft hem onderzocht en hij denkt aan een virus in combinatie met een bacterie. Er is bloed afgenomen, de Antibiotica is gestart en Timo heeft 500mg paracetamol gekregen. Timo was zo uitgeput, dat hij al snel in slaap viel en dus nauwelijks merkte, dat hij onderzocht werd.

Een uurtje later was Timo echt knalrood van de koorts. Hij lag in z'n hemd en luier in bed aan de monitor. Hartslag 133-140, erg hoog. Z'n onderdruk was laag, daarom krijgt hij ook extra vocht toegediend. Hij kreeg twee soorten Antibiotica. Hij was zo ziek, dat ze het zo breed mogelijk willen dekken. De arts heeft al aangegeven, dat we ons sowieso moeten instellen op een week opname.

Een vraag die ik kreeg, was: Is dit nu gekomen doordat de Bactrimel gestopt is? Ik verwacht dat niet, hij had pas 1 gift gemist. Wel hoop ik oprecht dat dit alles verklaart, waardoor de Leuko's zo gekelderd waren. We zijn ondanks de enorme weerstand die we voelen, erg blij dat Timo in het WKZ is. De beste faciliteiten, de beste zorg.

Daphne snapt er niks van. Zij weet niks meer van de vorige opnames. Zij was toen nog geen drie en is dat allemaal vergeten. Zij vroeg dus steeds: "waar blijven papa en Timo?"

Wat trouwens erg spijtig is, is dat we maandag voor een midweek naar Landal zouden gaan. Een vriendin had dit via Twitter voor ons gewonnen, maar dat zit er dus niet in. Helaas.